Tuba City

Toen we vanmorgen op pad gingen besefte ik mij ineens dat we aan de laatste week begonnen. Zo snel gaat dat. De reis ging door het reservaat van de Hopi tribal. En dan ga je na een mijl of 40 de weg af een zandpad in en sta je ineens voor een schitterende Canyon:: Coal Mine canyon, Vanaf de weg is het niet te zien, want het is er compleet vlak. Aan de ene kant van het pad de Coal Mine Canyon en de andere kant Ha Ho No Geh Canyon. Prachtige kleuren, diepe ravijnen en grillige Hoodoos. De foto's spreken voor zichzelf, die kun je blijven maken. Een voorstelling zit er zeker in! En weer geen levende ziel te bekennen hier. Oh ja toch....koeien en paarden scharrelden daar boven rond en bekeken ons met nieuwschierige blik. Inmiddels is het weer 28 graden, er gaan dus liters water doorheen. Op de terugweg van het pad naar de weg begon er ineens een lampje te knipperen op het dashboard. Jeetje, wat nu! Gelukkig een boekje van de auto bij de hand. Bleek het het signaal van de bandenspanning te zijn. Bij een bandenservice van een Indiaan gauw gefixt. Hij ook weer wat verdiend. In het hotel is het nu 6 uur en aan de overkant van de H way is het een uur later. Om gek van te worden die tijdsverschillen. Moet je nagaan, dat is in dezelfde staat en nog geen 5 min. van het hotel vandaan. Het is trouwens een mooi hotel, behoorlijk nieuw, maar wel in de stijl van hier.

Arthur van harte gefeliciteerd met je verjaardag en groeten.